Haram, bir şey bir kimseye yasak olması, yasaklanan helal olmayan şey anlamına gelir. İki çeşit haram vardır: haram li zatihi ve haram li gayrihi. Geçici bir sebebe dayanmaksızın bir şeyin bizzat kendi varlığındaki birzarar veye çirkinlik sebebiyle şâriin doğrudan haram kıldığı fiile haram li aynihi yada haram li zatihi adı verilir. Bir de kendinden ötürü olmayıp, dıştaki bir sebep veya durumdan dolayı haram kılınan fiile haram li gayrihi adı verilir.[1]
Şeyh Muhammed Nurullah Seyda, harama bakış mıknatısının çekim gücü ruhu karartır diye ifade eder. Kapkara olup çamurlaşan ruhtan kalbin üzerine artık zehir damlamaya başlar. Göz harama bakınca, vicdanı üzüntüler, zehirli fikirler, tahribat ve yıkılışlar kaplar. Şehevi güçlerin de yardımı ile onu helake, rezalete ve bozuk düşüncelere sürükler. Kişi kalbinde beliren heyecan sebebiyle etki altında kalabileceğinden, daha önemli gayelerden uzaklaşır.[2]
[1] Demirci, Kürşat, “Haram”, DİA, İstanbul 1997, XVI, s. 97.
[2] Muhammed Nurullah Seyda el-Cezeri, Çekirdekler ve Gerçekler, s. 93.