Ne özledin değil mi bıraktığın toprakları! Geride bıraktığın dostlarını, geride bıraktığın sokak ve duvarları! Bakkalını özledin, sokağını, mahalleni, şehrini özledin!
Sıcağını, soğuğunu, kışını, baharını özledin. Komşularını, akrabalarını, öğretmenini özledin. Sokaktan geçen simitçiyi, eskiciyi, seyyar satıcıyı özledin.
Köyünü, toprağını, taşını, meranı, dağını, bayırını, kerpiç evini, top oynadığın sahayı özledin...
Ne çok özledin değil mi?
Yıllar geçti görmedin buraları. On yıllar geçti, neredeyse çeyrek asır oldu görmeyeli köyünü, mahalleni, şehrini...
Biliyor musun özlediğin o sokaklar geçmişte kaldı. Özlediğin dostların, arkadaşların geçmişte kaldı. Buram buram özlediğin o köy, o ev bile eskide kaldı. Özlediğin dostların büyüdüler. Senin özlediklerin ile bugünkü dostların aynı kişiler değil artık. Sen onların çocukluk halini özlüyorsun. Sevdiğin kız bile ana oldu. Artık sevdiğin kız yok artık. Gelsen de sevemezsin onu. Özlediğin sokaklara başkaları kondu, özlediğin mahalle, başkalarının mahallesi oldu. Sen hep geçmişteki hali özlemişsin. Şimdi görsen hepsi değişmiş...
Sen geçmişi ve geçmiştekileri özlüyorsun ama geçmişten kimse kalmadı ki! Hiçbir şey bırakıp gittiğin hal gibi değil. Hepsi geleceğe taşındı. Sen ise kimsenin olmadığı bir geçmişi özlüyorsun. Ayrıca sen de geçmişteki halde değilsin. Bugünün dünyası ile geçmişi özlüyorsun.
Geç kaldın artık. Senin hasretini çektiğin dünya geride kaldı. Sevdiklerin, başkalarının sevdikleri oldu. Artık buralara gelmenin bir anlamı yok! Buralara gelirsen işte o zaman garip ve gurbetçi olacaksın! Neşeyle koşuştuğun ve dolaştığın dostların artık yeni dostlar edindi. Sen eski dostlarının eski halini özlüyorsun. Onlar da yenilendi. Onlar yeni dostlarla büyüdü...
Ey gurbetçi, ey garip adam! Sen artık geçmişi bırakmalısın. Aradığın geçmiş, geçmişte kaldı. Aradığın dostların geçmişte kaldı. Aradığın ailen geçmişte kaldı. Aradığın her şey geride ve geçmişte kaldı. Ya geçmişe dönüp gelmelisin ya şimdiki hali kabullenerek geleceksin ya da gelmeyeceksin.
Sana dair tüm izler silindi burada. Sen yoksun artık. Anılardan silindin. Rehberlerden silindin. En kötüsü de nedir biliyor musun? Gönüllerden silindin. Hem hüzün hem sevinç gönüllerinden silindin. Kimse ne sevincini sana açar artık ne de hüznünü paylaşır seninle.
Gelirsen, sevdiklerinin ve dostlarının arasında garip kalacaksın!
Murat Padak