Birlikteliğin Oluşması -4

5. Birbirimizle ahidleşmek

Kurumda bulunmak; kurumun hedefini hedef edinmek, ilkelerine uymak, faydalı olup zarar vermekten sakınmak üzere ahitleşmek demektir.

“Emanetin en faziletlisi, ahde vefa etmektir.”

Hz. Ali (k.v.)

“Bin kere vaadeceğine, bir kere vaadini yerine getir.”

Said-i Nursî

6. Birbirimizi nefsimiz adına değil kurum adına ve prensipler adına kontrol etmek

Buradaki kontrolden maksadımız, birbirimize emr-i bilmaruf ve nehy-i anilmünker yapmaktır.

Hedefimize yönelip yönelmediğimiz, varoluş sebebimize dikkat edip etmediğimiz, prensiplere dikkat edip etmediğimize dair en azından toplantılarda şahsîleştirmeden gündeme getirmek, yağdan kılı çeker gibi hal çaresini ortaya koymak ve o çarenin peşinde olmaktır.

7. En üstten en alta herkes hakkını ve haddini bilip uyum içinde çalışmak

Herkes kendi makamına ve konumuna göre davranmalıdır. Herkes kendisine yakışanı yapmalıdır. Uyumlu olmak, kurumun ruhuna uygun ve medenî olmanın gereğine göre davranmaktır. Zira Hz. Peygamber (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:

“Mü’min, kendisiyle ülfet edilen kimsedir. Ülfet etmeyende ve kendisi ile ülfet edilmeyende hayır yoktur.”

(Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 400, V, 335.)

Çevresinin olur olmaz ayıbını sayan ve sevdiği kişileri daima ayıplayan, küçük düşüren ve cahilane saldıranlar zamanla yalnızlıktan başka arkadaş bulamazlar.

“Haddini bilen kimse, hakaret görmez.”

Hz. Ali (k.v.)

“Uyum, küçük şeylerin büyümesine sebep olur. Onun eksikliği ise büyük şeyleri yok eder.

C. Crispus Sallustius