HER GÜN NE YAPMALIYIZ?-6

d) Müminlerle İslam’ı uygulamada birbirimizle nasihatleşmek ve diğerlerine de tebliğ etmek

Bizi yaratan Rabbimiz bize ne buyurmuşsa faydalı ve hikmetlidir; neyi yasaklamışsa nice hikmetleri vardır.

Nasihatin ve öğütün faydası çok ki Rabbimiz şöyle emretmiştir:

وَذَكِّرْ فَاِنَّ الذِّكْرٰى تَنْفَعُ الْمُؤْمِن۪ينَ.

“Öğüt ver; muhakkak öğüt mü’minlere fayda verir.”

(Zâriyât sûresi 51/55)

Öğütün, faydalı olmasına ve faydalı öğüt verilmesine dikkat etmek gerekir.

Öğütten önce “Allahım! Bana doğru ve isabetli olan sözü, tavsiyeyi ilham et; nefsimin şerrinden, riyadan ve kendimi öne çıkarmaktan koru; sözümün tesirini halk eyle” diye Allah’a yalvarmalı.

Öğüdün hemen gerçekleşmesini beklemek yanlış olur. Bazısında hemen, bazısında bir gün belki bir sene veya seneler sonra tesiri görülebilir.

Anlattım, anlaşıldı demek değil; anlaşıldı, kabul etti demek değil; kabul etti, amel edecek demek değil; amel etti, sürdürecek demek değildir.

Bize gereken, muhatabın psikolojik durumunu, ihtiyacını gözeterek öğüt vermektir. Zaten Allah’tan korkan öğüt alır diye hüsn-i zan ederek öğüt vermek gerekir:

فَذَكِّرْ اِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرٰىۜ. سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشٰىۙ.

“Öyleyse, öğüt faydalı olacaksa öğüt ver! (Allah’a) saygı duyan (ve O’nun azabından korkan) kimse, öğüt alacaktır.”

(A’lâ sûresi 87/9-10)

Nasihati ve öğüdü önce kendimize, kendi aramızda uygulayacağız ki başkalarına nasihatimiz geçsin. Sözümüzden önce halimiz konuşmalıdır ki sözümüzün faydası olabilsin.

“En iyi nasihat, iyi örnek olmaktır.”

Malcolm X

“Verdiği öğüdü bizzat tutan, bunu başkalarına da dinletebilir.”

Feridüddîn-i Attar (rh.a.)

Müminlere karşı en güzel öğüt Kur’ân-ı Kerîm’le yapılan öğüttür:

فَذَكِّرْ بِالْقُرْاٰنِ مَنْ يَخَافُ وَع۪يدِ .

“Şimdi sen Benim tehdidimden (uyarılarımdan) korkanlara sen Kur’ân ile öğüt ver!”

(Kaf sûresi 50/45)

Nasihat dinlemeyi, nasihat vermeye tercih etmeliyiz; nasihat edenleri de ayrıca sevmeliyiz ki nasihat dinleyebilelim.

“Nasihati sevmeyen ve nasihatçisi olmayan bir millette hayır yoktur.”

Hz. Ömer (r.a.)

Müminlerin birbirlerine karşı görevlerinden birisi de nasihat düşüncesiyle birbirlerine marufu emretmeli, münkeri de nehyetmelidir:

وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ اَوْلِيَٓاءُ بَعْضٍۢ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُق۪يمُونَ الصَّلٰوةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكٰوةَ وَيُط۪يعُونَ اللّٰهَ وَرَسُولَهُۜ اُو۬لٰٓئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّٰهُۜ اِنَّ اللّٰهَ عَز۪يزٌ حَك۪يمٌ .

“Mümin erkekler ve mümin kadınlar birbirlerinin velileri (dostları)dır; marufu/iyiliği emreder münkerden/kötülükten alıkorlar; namaz kılarlar, zekât verirler, Allah'a ve peygamberine itaat ederler. İşte Allah bunlara rahmet edecektir. Allah şüphesiz güçlüdür, hakîmdir.”

(Tevbe sûresi 9/71)

Müminlerin birbirlerine faydalı tavsiyeleşmeleri, aynı oranda birbirlerine merhamet etmelerinin, birbirlerine acımalarının ispatıdır:

وَالْعَصْرِۙ . اِنَّ الْاِنْسَانَ لَف۪ي خُسْرٍۙ . اِلَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ.

“Asra/zamana yemin olsun ki gerçekten insan ziyandadır. İman eden, sâlih ameller işleyen, birbirlerine hakkı tavsiye ve sabrı tavsiye edenler müstesnadır.”

(Asr sûresi 103/1-3)

Bu sûrede geçen el-asr kelimesi; zaman, ikindi, ma’lûm asır manalarına gelmektedir. Ma’lûm asır kâmil asır demektir, kâmil asır, Hz. Peygamber aleyhisselam’ın ve izlememizi istediği Hulefâ-i Râşidînin asrıdır.

Buradan şunu anlamamız mümkündür: Zamanda başarılı olmak, faydalı olmak istiyorsak Hz. Peygamber’in asrını ve Hulefâ-i Râşidînin asrını yani Asr-ı Saâdeti örnek almamız gerekir.

Muhacirler ve Ensar, nasıl birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye etmişseler ve tavsiyelere de çoğunlukla uymuşlarsa bizim de birbirimize hakkı ve sabrı tavsiye etmemiz ve yapılan tavsiyelere ve öğütlere uymamız gerekmektedir.

Allah dinimizin ve birbirimizin kıymetini gerçek manada bilmemizi nasip buyursun lütfu ile.