Hilye-i Şerif

Hazreti Ali (r.a) Hazreti Peygamber Sallallahu aleyhi vesellemi vasfettiği zaman, şöyle buyurdu:
 

Hazreti Peygamberin boyu ne çok kısa, ne de çok uzundu, orta boyluydu. Ne kıvırcık kısa, ne de düz uzun saçlıydı; saçı kıvırcıkla düz arasındaydı. Değirmi (yuvarlak) yüzlü, duru beyaz tenli, iri ve siyah gözlü, uzun kirpikliydi.
 

İri kemikli ve geniş omuzluydu. Göğsü, ortadan karnına kadar kılsızdı. İki avcu ve tabanları dolgundu. Yürüdüğü zaman, sanki yokuş aşağı iner gibi rahatlıkla ilerlerdi. Sağına ve soluna baktığında bütün vücuduyla dönerdi.
 

İki omuzu arasında “Nübüvvet Mührü” vardı. Bu Onun sonuncu peygamber oluşunun nişanesi idi. O, insanların en cömert gönüllüsü, en doğru sözlüsü, en yumuşak huylusu, en arkadaş canlısıydı.

Kendilerini ansızın görenler Onun heybeti karşısında sarsıntı geçirirler, fakat üstün vasıflarını bilerek sohbetinde bulunanlar ise, Onu her şeyden çok severlerdi.

“BİZ SENİ ANCAK ALEMLERE RAHMET OLSUN DİYE GÖNDERDİK”

Hz. Ali’nin (r.a)'ın beyanına göre Peygamberimiz Efendimiz aleyhissalâtu vesselâm:
Uzuna yakın orta boylu, iri kemikli, iri yapılı, güçlü kuvvetli ve yakışıklı bir insandı.

Cildi yumuşak, teni kırmızıya çalan beyazdı. Kirpikleri siyah ve uzundu.
Gözleri kara ve büyükçe idi. İki kaşının arası açık, fakat kaşları birbirine yakındı.
Saçları ne dümdüz ne de kıvırcıktı. Sakalı sık ve bir tutamdı.
Büyük başlı ve hilâl kaşlıydı. Alnı yüksek, burnu çekme, boynu uzun, göğsü genişti.

Karnı ile göğsü bir idi, şişman değildi. Zayıf da değildi, sıkı etliydi.

Ayaklarının altı çukur idi; düz taban değildi. Gözleri uzağı görür, kulakları uzaktan ses alırdı.

Ağızları genişçe idi. Dişleri sıktı. Yüzünün bütün çizgileri görünürdü.

Omuzları etli, omuz kemikleri enliydi.

Ebu Hureyre (r.a) Peygamberimiz Efendimiz aleyhissalâtu vesselâm’ı tanıtırken şu vasıflarla vasfetmişti:

Peygamberimiz Efendimiz, orta boylu idi, fakat uzuna daha yakındı. Beyaz tenli idi.

Sakal kılları siyahtı. Dişleri çok güzeldi. Gözlerinin kirpikleri sık ve uzundu.

İki omuz arası genişti. Yanakları ne şişkin ne de çöküktü. Ayağının bütünüyle yere basardı.

Bütün vücuduyla öne döner ve bütün vücuduyla arkaya dönerdi.

Ne O’ndan önce ve ne de O’ndan sonra güzellikte O’nun gibisini görmedim.

Sahâbe-i Kiram’dan Câbir bin Semure (r.a)'de Efendimiz Aleyhisselâtu Vesselam’ı şu vasıflarla anlatmıştır:
 

Ben mehtaplı bir gecede Peygamber Aleyhisselam’ı gördüm. Üzerinde bir cübbe vardı. Rasulullah’ın nurlu yüzü ile ay’ın yüzünden hangisinin daha güzel olduğunu tesbit etmek maksadıyla önce Allah’ın Rasû»lünün yüzüne baktım; daha sonra da ay’ın yüzüne baktım. Vallahi bana göre, Peygamber Efendimizin sallallahu aleyhi vesellemin o mübârek yüzleri Ay’dan çok daha güzeldi.

Sahâbe’den Berâ bin Azib (r.a)'da Rasulullah aleyhissalâtu vesselâm Efendimizi şöyle vasfetmiştir:
 

Peygamberimiz Efendimiz aleyhissalâtu vesselâm orta boylu idi. İki omuzlarının arası genişçe idi.

Mübarek başlarından omuzlarına doğru uzanan saçları, kulak yumuşağına kadar inerdi.

Peygamber Efendimiz  aleyhissalâtu vesselâm o kadar güzeldi ki, ben ondan daha güzel bir kimse görmedim.

(Ya Rabbi bizleri Efendimiz sallallahu aleyhi vesellemin ahlakı ile ahlaklandır.Amin)

Kaynaklar:
1- Tirmizi, Şemail ve Menakıb h. 3638
2- Nesai, 8/183
3- Müslim, Fezail b. 91-93
4- Buhari Libas: 7/57-58; menâkıb: 4/164-165
5- Edebu’l Müfret: 2/520, 659