Hz. Peygamber İle Dostluk ve Birliktelik

Rasûlullah (s.a.s.) ile sohbet; Hz. Peygamber’in sünnetine tabi olmak, izlememizi emrettiği her emrini yapmak, yasakladığı her yasağı terk etmek, sevap umulan her uygulamasını yapmak ve zâhirî ilme dört elle sarılmakla olur.

Allah Teâlâ şu iki âyet-i kerîmede şöyle buyurmuştur:

“De ki: Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyunuz ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah Ğafûr (çok bağışlayıcı) ve Rahîm (çok merhamet edici)dir.”

(Âl-i Imrân sûresi 3/31)

“Kim Rasûl'e itaat ederse muhakkak Allah'a itaat etmiş olur.”

(Nisâ sûresi 4/80)

3. Velilerle Dostluk ve Birliktelik

Allah Teâlâ’nın evliyâsı ile sohbet, hürmet ve hizmet esasına dayanır.

Âyet-i kerîmede Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:

"Haberiniz olsun ki, muhakkak Allah Teâlâ'nın velîleri için bir korku yoktur ve onlar mahzun da olmayacaklardır. Onlar ki iman edip takvaya ermişlerdir. Onlara dünya hayatında da, ahiret hayatında da müjdeler vardır. Allah'ın sözlerinde değişiklik yoktur. İşte bu en büyük kurtuluştur.”

(Yûnus sûresi 10/62-64)

Hadîs-i kutsîde Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“Her kim bir velime düşmanlık ederse, ben de ona harp ilan ederim. Kulum kendisine farz kıldığım şeylerden daha sevimli herhangi bir şeyle bana yakınlık kazanamaz. Kulum bana (farzlara ilave olarak yaptığı) nâfile ibâdetlerle durmadan yaklaşır, nihayet Ben onu severim. Kulumu sevince de (sanki) Ben onun işiten kulağı, gören gözü, tutan eli ve yürüyen ayağı olurum. Benden her ne isterse, onu mutlaka veririm; bana sığınırsa, mutlaka onu korurum.”

(Buhârî, Rikâk, 38.)

Velilerle olan birlikteliğin önemini kavramak için Hz. Peygamber (s.a.s.)’i gören ile görmeyenin farkını anlamak gerekir.