İstişare, karar, Uygulama -4

2. Karar, istişâre sonrasında dün, bugün ve yarın gözetilerek tedbirli, isabetli, seviyeli ve faydalı olarak uygulanması için alınan neticedir.

Dünü bilmek, hata olmuşsa hatayı öğretmen bilip ders almak için; güzel şeyler olmuşsa ibret alıp daha güzelini ve daha iyisini yapmaya azmetmek içindir.

“Önemli olan, çok çalışmak değil, yerinde ve zamanında çalışmaktır.”

“Geleceği satın alabilecek tek şey, bugündür.”

Samul Johnson

Yarını kazanmak, ancak bugünü kazanmakla mümkün olur.

“Geçmişi hatırlamayanlar onu bir kere daha yaşamak zorunda kalabilirler.”

G. Santayana

Geçmişten ders almayanlar aynı hatayı işlemeye razı olanlardır.

“Bugün kim olduğumuz dünkü tercihlerimizin sonucudur. Yarın kim olacağımız, bugünkü kararlarımızın sonucu olacaktır.”

Albert Camus

Bugünü bilmek, ideale göre neredeyiz, başkasına göre nasılız sorusuna cevap verebilmek, yarın için ne yapabiliriz sorumluluğunu yerine getirebilmeyi kavramak içindir. Yarın, bugün ile kazanıldığı için bugünü bilmek çok önemlidir.

“Önemli olan başkasından üstün olmak değil, dünden üstün olmaktır.”

Çin Atasözü

Bugün dünden üstünse, zararda değiliz ve ilerliyoruz demektir. Sorumluluğumuzla ilgili öğrendiğimiz her yeni veya artı bilgi, bugün dünden üstünüz demektir.

“Dünden öğren, bugünü yaşa, yarına ümit et!”

Oscar Wilde

Yarına ümitli olmak, bugünü doğru yaşamakla, bugünü doğru yaşamak, dünden ibret almakladır.

Yarını gözetebilmek, yarın için hazırlık yapmak, geriye faydalı ve örnek miras bırakmak ve yarını kazanabilmek içindir.

“Bir şeyin sebebini öğrenmeyi kral olmaya tercih ederim.”

Dekritos

“İnsanlar yanlış yapabilirler, yalnız büyük insanlar yanlışlarını anlarlar.”

F. V. Kotsebue

Yanlışımızı anlamak, kendimizi örneklerle kıyas etmekle mümkün olur.

“Bilgelik, bundan sonra ne yapılacağını, beceri bunun nasıl yapılacağını bilmektir; erdem ise bunu yapmaktır.”

A. Jordon

Biz Mü’minlere gereken, kulluk programını; Kur’ân-ı Kerîm ve Sünnet’e göre başta Hz. Peygamber (s.a.s.)’in, Sahabe ve Tâbiîn müctehidlerinin ortaya koyduğu Ehl-i Sünnet ve’l-Cemâat’in belirlediği iman esaslarına göre iman etmek ve bu imana göre ibadet, ahlak ve ahkam olarak bilmek ve birbirimize hakkı ve sabrı tavsiye etmenin gereği beraberce uygulamak; Müslüman olmayanlara da hem ilmimizle hem örnekliğimizle tebliğde bulunmaktır.