Kurumların Öğüt Alması

Kurumların öğüt alıp almadıkları eserleri, başarıları, Hakkın rızasını ve halkın teveccühünü kazanıp kazanmadıklarıyla ölçülür.

Kurumların eserleri, kurumdakilerin fikir ve eylem birlikteliği, kurumun kendi içinde koordine olmaları; başarıları da hepsinin emeğiyle ortaya çıkar. Kurumda “neme lazım” demek o kurumun kıyameti demektir.

Kurumlar, kendilerini başkaları ile değil dün ile kıyas etmelidirler. Eğer kıyas olacaksa kendilerinden daha başarılı olanlarla kıyas yapılmalıdır.

Kurumun misyonu, her bir ferdin misyonu olmuş ise o kurum gerçekten öğüt almış demektir.

“Çalışanlarınızın tüm performanslarını ortaya koyacakları ve uğrunda mücadele edecekleri bir misyon oluşturun”

Charles Garfield

Kurumda sistem kurulmuşsa, faydalı ve isabetli prensipler yürüyorsa, lider sadece kontrol ediyorsa, işte o kurum gerekli nasihati almış demektir.

Herkes haddini ve hakkını biliyorsa, kendisinden çok, kurumu düşünüyorsa, kurumu da insana faydalı olduğu için düşünüyorsa, kurumun prensibi kurumdaki şahısların kendi prensipleri ile örtüşüyorsa huzur var, başarı var ve en önemlisi başarının devamı var demektir.

“Hayatta başarılı olmuş kişilere bakarsak onların ruhen, bedenen ve fikren huzurlu kişiler olduklarını görürüz.”

Thomas Edison

“Diğerlerine yardım et ve onlarla birlikte çalış. İş hayatındaki büyüklüğün gerçek testi, diğerlerine fırsat sağlamakla belli olur.”

Charles Schwab

Kurumlarda özellikle devlet kurumlarında yükselmenin önüne engel yoksa o kurum, yükselen insanlar sebebiyle başarılı olur, başarılarını da koydukları eserler ispat eder.

Eğer makamlar insanlarla değer kazanıyorsa o kurum faydalı ve başarılı olur. Eğer kişiler makamlarla yükseliyorsalar o insanlar basit adamlardır ki o kurumlar zamanla batmaya mahkûm olur.

Kurumlarda insan alımı, işe göre yapılırsa kurum ilerler ve o insanlar vasıtasıyla başarılı işler ortaya konur. Eğer şu adama da bir iş verin mantığı ile işe alım yapılıyorsa o kurum batmaya mahkûm olur.

Kurum tenkitlere, faydalı fikirlere ve değişime açıksa, kusurunu görebilir, kusurunu terk eder, eski kalmaktan ve geri kalmaktan kurtulur.

“Tenkitler ve fikirler, büyük ruhlu insanları besler ve kuvvetlendirir, küçük insanları öfkelendirir.” Napolyon

Sadece tenkit çoğu zaman yaralayıcı olur. Hem tenkit hem faydalı fikir zararlı değil yararlı olur.