Öğüt Almak ve Öğüt Vermek -1

1. Şahısların öğüt alması

2. Ailelerin öğüt alması

3. Kurumların öğüt alması

4. Liderlerin öğüt alması

Öğüte İhtiyaç:

Öğüte herkes muhtaçtır. Öğüte muhtaç değilim diyen de ya nefsinden ya şeytandan öğüt almış demektir.

Kişi önce öğüte muhtaç olduğunu bilmeli ve öğüte muhtaç olduğunun idrakinde olmalıdır.

Kimden öğüt almalıdır?

Elbette ehlinden öğüt almalıdır. Öğüt vermeye ehil olan en başta Allah Teâlâ’nın öğretip yetiştirdiği peygamberler, sonra ilim, tecrübe ve basîret ehli olan zatlardır.

İnsan Niçin Öğüt/Nasihat Almalıdır?

Öğüt, bir konuyu tam öğrenmek için, bilemediği veya anlayamadığı tarafını anlamak için, göremediği tarafını görmek içindir.

Tecrübe etmediğinden dolayı tecrübe etmiş insanlardan nasihat almakla kişi kendisinden öncekilerin düştüğü aynı hataya düşmemiş olur.

Görülemeyeni görme, anlaşılamayanı anlama ve fark edilemeyeni fark etme lütfuna erdirilmiş ilim ve basîret ehli insanlardan nasihat almak hepsinden daha kıymetlidir.

Nasihat, aynı zamanda mü’minlerin birbirlerine karşı kardeşlik görevlerinden biridir.

Önce kendimize nasihat edeceğiz sonra insanlara. Zira kendisini değiştirmeyenin başkasını değiştirmesi düşünülmez. Tesiri olmaz. “Ele verir talkını kendi yutar salkımı” durumuna düşmüş olur.

“En iyi nasihat, iyi örnek olmaktır.”

Malcolm X

Nasihatin Bazı Şartları

a) Müslümanların uğradığı özellikle manevî musibetlere kalben üzülmek,

b) Müslümanlara nasihat etmekte bıkıp usanmamak,

c) İnsanlar gerçekleri bilmeseler ve hatırlatmayı hoş görmeseler bile onlara kurtuluş yollarını göstermek.

d) Nasihat veren önce kendine nasihat etmeli sonra başkasına nasihat etmelidir.

Nefsine vaaz et, nefsin vaazın gereğini yerine getirirse insanlara vaaz et!

“Verdiği öğüdü bizzat tutan, bunu başkalarına da dinletebilir.”

Feridüddîn Attar