Sühreverdi, biat konusunda şunları söylemektedir:
"Sadık ve samimi olan mürid, şeyhinin irade ve yönetimine girerse, onun edebiyle edeblenir.
Lambanın kandilinden ışık aldığı gibi, şeyhinin batınından müdidin batınına bir hal geçer.
Şeyhin güzel ve etkili tavrı ve davranışı müride yansır.
Şeyhin kelamı müridin gönlüne telkin edilir.
Tesirli sözler onun iç dünyasına emanet edilen en güzel bir hal olur.
Şeyhte bulunan bu manevi hal, müridin onunla sohbeti ve sözlerini dinlemesiyle kendisine geçer.
Bu hal ancak nefsini mürşide bağlamış kendi nefsinin iradesiniden sıyrılmış ve nefsinin ihtiyarını terk suretiyle mürşidinde fani olmuş bir müridle kamil mürşidi arasında gerçekleşir.
Bu arada ruhi bir bağlılık ve fıtri bir temizlik sebebiyle ikisi arasında manevi beraberlik ve irtibat olur.
Sonra mürid, mürşidiyle iradesini terk etme durumundan, Allah Teala'nın irade ve emirleri karşısında kendi ihtiyarını (iradesini) terk etme durumuna yükselir.
Mürşidinden alıp anladığı gibi, Allah Tela'dan da anlamaya başlar. (Yani onun emirlerini idrak eder.)
Bütün bu hayırların temeli, sohbet ve müridin mürşidine sımsıkı sarılmasıdır.
Biad da bunun başlangıcıdır."
EK
"Allah kimi sapıtırsa onu doğru yola iletecek bir veli bulamazsın." (Kehf 17)