Yarım uykuda olan zelzele tarihler 30 Ekim 2020’yi, saatler 14.51’i gösterdiğinde bu kez 6.6 şiddetiyle İzmir’de uyanıyordu. İzmir toz bulutlarının işgali altında sarsıldıkça çığlıklar yükseliyor; Seferihisar’da, Bayraklı’da, Bornova’da can pazarı yaşanıyordu.
Türkiye bütün sevinçlerinde olduğu gibi, İzmir’de yaşanan deprem felâketi karşısında da tek yürek oluyordu.
Nefesler tutuluyor; AFAD, Kızılay, UMKE, JAK, İtfaiye, Kızılay, AKUT, İHH, ve STK’lardan oluşan “iyilik orduları” vatanın dört bir sathından akın akın kuşatma altındaki İzmir’e koşuyordu.
***
Hedefiniz İzmir denilince...
Tıpkı Kurtuluş Savaşı’nda olduğu gibi İzmir cephesinde ölüm kalım mücadelesi verenlere bir nefes olabilmek için yine Hızır gibi yetiştiniz...
Tüm Türkiye nefesini tutup, çaresizce bekleşirken, sizi bekleyen sessiz çığlıklara ses verebilmek için enkazları tırnaklarınızla kazdınız…
Emrah ve Barış Sitesi’nin, Rızabey, Doğanlar, Emrah, Yağcıoğlu, Yılmaz Erberk Apartmanları’nın enkazları altında bir inilti, bir “kimse yok mu?..” feryadı duyabilmek için nefeslerinizi tutup saniyelerce, dakikalarca, saatlerce, günlerce mücadele ettiniz…
“Mucizeler, umutlar tükendiği zaman belirir” denilir ya, siz bu duyguların hayat bulması için savaştınız…
***
“Siz köpekleri salın, ben kedi sesi çıkarayım…” diyen Buse Hasyılmaz’a 9.5 saat…
“Anne ben enkazın altındayım” mesajı atan Günay Özışık’a 10 saat…
“Abla çok korkuyorum, elimi tutar mısın?..” sözleriyle kurtarıcısına seslenen İnci Okan’a 17 saat…
“Biz devletiz abla gel…” çağrısıyla hayata tutunan Fadime Tolu’ya 15 saat…
Gülçin Aykut Soydan’a 16 saat…
Hülya Özmet’a 17 saat…
Seher Dereli Perinçek ve 3 çocuğuna 23 saat…
“Halim amca seni kurtaracağız, korkma!..” sözlerine “İnşaallah” diyerek teslim olan Halim Sarı’ya 26 saat…
Ahmet Çitim’e 33 saat…
Sizlerle göz göze geldiğinde, “İtfaiyeci amca kardeşimden ses alamıyorum öldü…” ifadeleriyle yürekleri parçalayan İdil Şirin’e 58 saat…
Parmağınıza sıkı sıkıya sarılan 3 yaşındaki minik Elif Perinçek’e 65 saat…
Bütün umutların tükenmek üzere olduğu anlarda Türkiye’yi sevinç gözyaşlarına boğan minik Ayda Gezgin’e 91 SAAT SONRA ULAŞARAK mucizevî bir şekilde (toplamda 107 kişi) kurtulmayı başardınız.
***
Bu güzel haberleri aldıkça yüreğimizde kopan sancılar azaldı, mâtemimiz hafifledi.
Bütün Türkiye’yi sarsan bu felaket arkasında 1035 yaralı, 114 cansız beden bıraktı.
Bir de hiç unutulmaması gereken siz kahramanları…
Günlerce hiç durmaksızın yaşatmak için savaşan kahramanlar…
Sıcak bir eli tutabilmek…
Ona hayat bûsesi kondurabilmek…
Ölümle hayat arasında yarım uykuya dalanları uyandırabilmek için çırpınan kahramanlar…
Size minnettarız…
“Bir canı kurtaran, bütün insanlığı kurtarmış gibidir” düsturundan yola çıkarak, kendi canınızı hiçe sayarak kahramanca mücadele verdiniz. Vatanı değil belki amma, vatanı vatan yapan canları kurtardınız.
Size müteşekkiriz, canını hiçe sayıp can kurtaran KAHRAMANLAR.