Ya Kavmi!

Bismillahirrahmanirrahim.

Neden..?

Allah (C.C.)“israf etme!” diyor, sen israf ediyorsun. Peygamberler “İsraf etme! “

Diyor, sen ediyorsun. Allah’ı ve Peygamberleri dinlemeyen sen, Allah’ın ve peygamberlerin emirlerini sana hatırlattığım da, beni dinler misin, meçhul… Ölüm her gün hükümranlığını hatırlatırken, sen hiç ama hiç ders almıyorsun! Ömür sermayeni, bile isteye israf ediyorsun. Yapabileceklerini erteliyor, boş beleş bir gayret içerisinde olmaktan korkmuyor, utanmıyorsun!

Söylüyorsun, hem de hiç kimseye bırakmadan söylüyorsun. Başkalarından senin söylediklerine uymasını bekliyor, kendi söylediklerine kendin uymuyorsun! Olura olmaza ağlıyorsun. Ama Allah’ın rızasını kazanıp kazanmadığına ağlamıyorsun, ağlayamıyorsun…

Yemek ve içmek insan için asli ihtiyaç iken, envai çeşit yiyecekler ve içecekler alıp, alamayanlara ve ulaşamayanlara rağmen, israf ediyorsun! İşin vahim kısmı ise, bu durum seni rahatsız etmiyor!

Teknoloji çağındayız ya… Asgari ücretle geçiniyorsun ya… Aç olduğunu açıkta olduğunu iddia ediyorsun ya…

Buna rağmen en pahalı telefonları alıyor, Evdeki araç gereçler ve mutfak eşyalarını, üç aylık 5 aylık diye, ıskartaya çıkartıyor, yenileri ile değiştiriyorsun! Peygamberlerin ve Allah dostlarının yaşamlarından kesitler sunarak, sade bir yaşam yaşanmalıdır nutuklarından da geri durmuyorsun!

Arabalar, evler, eşyalar, senin yaşamında ihtiyacın ötesinde, lüks kategorisine geçmiş ve “arabam evim eşyalarım” kelimelerinin tutsağı olmuşsun!

Ya kavmi! Namazlarında kalbin Allah ile değil de, ne yazık ki, Allahtan başka her şeyle meşgul.

‘Haram lokma ailenin temeline bomba koymaktır’ dersin de, eve getirip hanımın ve çocuklarına verdiğin kazancında haram helal gözetmezsin!

Hanımın ve çocukların, Allah’ın sana emaneti. Onları her türlü kötülüklerden koruyup, Allah rızasını gözeten bireyler olarak yetiştirmen gerekirken, yetiştirmezsin!

Yolda yürürken sendeleyip düşene güler, insanlarla alay etmekten imtina etmezsin!

Kul hakkı dersin. Kul hakkını gözetmezsin!

Bu hayatın fani olduğunu söyler, lakin ebedi kalacakmış gibi hareket edersin!

Yolda kalmışa, düşküne, yetime ve mazluma yardım etmek gerek dersin, lakin sen yardım etmezsin!

Söylediğine ve yaptığına dikkat etmez ama başkalarından dikkat etmesini istersin!

İyilerle beraber ol dersin, lakin kendin olmazsın!

‘Mış’ gibi bir hayat yaşar, çocuklarının büyüklerden olmasını istersin!

Hayatında hep gülersin de, gülenin, ağlayanı anlayamayacağını bilmezsin!

Ya kavmi..!

Yalan kötüdür der, yalanla iş tutarsın!

Bir toplumu ahlaksızlık çökertir. Bu kabilden toplumun her bireyine ahlaklı olmak, ahlaklı davranmak bir borçtur. Bu durumu bilir, lakin sorumluluk almazsın, hatta başkasının almasını istersin!

Dedikodu etmeyin, iftira atmayın dersin, dedikodu eder, iftira ile iş tutarsın!

Evine edep, haya, saygı ve sevgi istersin, lakin bunları evine getirmek için gayret etmezsin!

‘İnsan; dost ve akrabaya sahip olmalıdır’ dersin, hem dostlarının, hem de akrabalarının kıymetini bilmez, hukukunu gözetmezsin!

Ya kavmi.. Her şeyin söylendiği ama yapılmadığı bir devre geldik.

Ahlaksızlığın, zulmün, vurdumduymazlığın, inançsızlığın, yüceltildiği, buna mukabil Ahlakın, mazlumun yanında olmanın, sorumluluk alıp insanlığın iyiliğine gayret etmenin ve inancın hakir görüldüğü dönemlerdeyiz.

Ne diyeyim Allah ıslah etsin..

Selam ve dua ile.