Asıl adı, Abdurrahmân b. Muhammed b. İvâz el-Cezîrî’dir. Mısırda Şendevil adasında doğdu. 1908 yılında Ezher’de öğretimini tamamladı, sonra burada ders vermeye başladı. 1912 yılında Vakıflar Bakanlığı’na tayin edildi. Başmüftülüğüne kadar yükseldi. Külliyetü usûlid-din’de profesör olarak görev yaptı ve Hey’etü kibâril-ulemâ’ya üye oldu. Kendisi Henefi mezhebine mensubtu ve dört mezhebe de vakıf bir fıkıhçı ve hukukçuydu. Yazmış olduğu eserler: el-Fıkh ‘ale’l-mezâhibi’l-erba’a, Tavzîhu’l-‘akâ’ıd fî ‘ilmit-tevhîd, Edilletü’l-yakîn fir-reddi ‘alâ Kitâbi Mîzâni’l-mübeşşirîne’l-Mesîhiyyîn fi’l-İsl3am, Ahsenü’l-beyân fi’r-reddi ‘alâ men mene’a tercemete tefsîri’l-Kur’ân , el-Ahlâku’d-dîniyye ve’l- hikemü’ş-şer’iyye, Dîvânü Hutab.[1]

---------------

[1] Cengiz Kallek, “Cezîrî”, DİA, İstanbul 1993, C. VII, s. 512.