İşte bu üç konuda Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:
“Nerede olursan Allah’a karşı takvalı ol! Kötülüğün (günahın) arkasından iyilik (sevap) işle ki onu silsin. İnsanlarla (da) güzel ahlakla geçin.”
(Tirmizî, Birr, 55; Dârimî, Rikâk, 74; Ahmed, V, 153, 158, 169, 177, 228.)
Allah’a karşı tavrımız, takvalı olmak; kendimize karşı tavrımız, günahımızı telafi edecek sevap işlemek; halka karşı tavrımız, güzel ahlakla geçinmektir.
a) Allah Teâlâ’ya karşı tavrımız, takvalı olmak:
Takvâ, lügatte korumak; ittikâ, korunmak demektir.
Takvâ, kendimizi yanlıştan korumak; küfür, şirk, haramlar, mekruhlar, şüpheliler ve gafletten; imanın reddinden, farzların, vaciplerin, sünnetlerin ve müstehapların terkinden korumaktır.
Takvâ, kılı kırk yarmak hem Hakka hem kendimize hem de halka karşı çok hassas davranmaktır.
“Takvâ, dikenli tarlada ayağına diken batmadan yürümektir.”
Ebû Hureyre (r.a.)
Hz. Peygamber (s.a.s.), Allah’a gerçek manada takvalı olmayı; “itaat edip isyan etmemek, zikredip unutmamak ve şükredip nankörlük etmemek” şeklinde izah etmiştir.
(İbn Kesîr, Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm, II, 72.)
Âyet-i kerîmede Rabbimiz şöyle buyurmuştur:
“Nerede olursanız olunuz O (Allah) sizinle beraberdir. Allah yaptığınız şeyleri daimi olarak görücüdür.”
(Hadîd sûresi 57/4.)
Allah Teâlâ bize bizden, bize şahdamarımızdan, ruhumuzdan daha yakındır.
Biz eğer Allah’ın daima bizimle beraber olduğu idrakinde olsak, muhakkak Allah’a karşı takvalı, edepli, saygılı ve itaatli olur, kendimizi Allah’a isyandan korumaya dikkat ederiz.
Allah’ın daima bizimle beraber olduğuna olan yakînî iman ne kadar kemalde olursa o kadar hareketlerimize, ahlakımıza yansır.
Allah bize gereği gibi takvalı olmayı ve takvanın gereği; itaat edip isyan etmemeyi, zikredip unutmamayı ve şükredip nankörlük etmemeyi nasîb u müyesser kılsın.