يَاأَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمْ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ.
“Ey insanlar! Sizi ve sizden öncekileri yaratan Rabb'inize kulluk edin ki (Allah'ın) azabından korunasınız.”
(Bakara sûresi, 2/21.)
Kulluk, camide de caminin dışında da beşerî münasebetlerde de devlet idaresinde de ticarette de alışverişte de hayatın her yönünde Kur’ân-ı Kerîm’in koyduğu ve Hz. Peygamber (s.a.s.)’in uygulamalarında ortaya koyduğu şekilde Allah’ın emir ve nehiylerine göre amel etmektir.
Allah Teâlâ’ya böyle kulluk edelim ki muttakilerden olabilme, azabından korunabilme ümidimiz olsun. Çünkü ibadetimizle kulluğumuzla Allah’ın bizi korumasını mecbur edemeyiz. Koruyacak olan Allah’ın lütuf ve rahmetidir.
Zaten Allah’a, layık olduğu şükür ve kulluğu kâmil bir şekilde eda da edemeyiz. Allah’a kulluk ediyoruz diye her sonuçtan emin olamayız. Ancak ümitvar oluruz, ümidimizi Allah’tan başkasına bağlamayız. Âyet-i kerîmedeki “lealle” harfi böyle anlamamızı gösteriyor.
Ne Allah’tan ümit keseriz ki bu küfürdür, ne de Allah’ın azabından kendimizi emin görürüz ki bu da küfürdür.
Bize gereken, Allah’ın razı olduğu amellerimizle hem Allah’ın rahmetini ümit etmek hem Allah’ın azabından korkmaktır.
İnsanların ilk muhatap olduğu kulluk, imandır.
Müslüman hem kalp hem dil hem de bedenle kulluk etmekle memurdur.
İman, kalbin amelidir.
Kulluk: Allah’ın razı olduğu ameldir.
Amelin Kısımları
1. Kalbin Ameli,
2. Dilin Ameli,
3. Bedenin Ameli
1. Kalbin Ameli
Kalbin reddetmesi, kabul etmesi, terk etmesi gerekenler:
a) Kalbin reddetmesi gerekenler:
İtikâdî ve amelî küfür ve şirk olanlar
b) Kalbin Kabul Etmesi Gerekli Amellerinden Bazıları:
a) Kelime-i tevhîdi tasdik etmek.
b) Allah için sevmek ve Allah için buğzetmek.
c) İnâbe: Allah’a kalp ile yönelmek.
d) Tevekkül: Sebeplere değil sebepleri yaratan Allah’a güvenmek.
e) Havf ve reca: Allah’ın azabından korkmak, rahmetini ummak.
c) Kalbin Terk Etmesi Gereken Kötü Huylar:
Riya, ucub, kibir, kin, haset, cimrilik, öfke, buğz, korkaklık, tembellik.
2. Dilin Ameli: Dil ile işlenen günahların terk edilmesi ve işlenmesi sevap olan fiillerin yapılmasıdır.
a) Dilin Terketmesi Gerekli Olanlar:
Yalan söylemek, gıybet etmek, kalp kırmak, istihza etmek, hakaret etmek, yalancı şahitlik etmek, kalpleri birbirinden soğutacak münakaşa etmek, müstehcen şeyleri konuşmak, ayıplamak, iftira etmek, iftirayı aleniştirmek, namuslu kadına zina iftirasında bulunmak, iftira etmek, Allah’a yalan uydurmak, yalan yere yemin etmek, su-i zanda bulunmak, verdiğini başa kakmak.
b) Dilin İşlemesi Sevap Olan Amellerinden Bazıları:
a) Kelime-i şehâdeti söylemek,
b) Allah yoluna davet etmek,
c) Zikir: Tesbîh, tahmîd, tekbîr, duâ, tehlîl ve istiğfarda bulunmak.
3. Bedenin Ameli: Yasaklanan günahların terk edilmesi ve emredilen sâlih amellerin yapılmasıdır.
a) Bedenen Yasaklanan Günahların Terk Edilmesi
Haksız yere cana kıymak, intihar etmek, zina etmek, livata yapmak, evlenilmesi haram olanlarla evlenmek, kendi hanımına hayızlı veya lohusa iken yaklaşmak, faiz yemek, haksız yere yetim malı yemek, içki içmek, kumar oynamak, sözünde durmamak, başkasına ait sırları araştırmak, ölçüde tartıda hile yapmak, başkasının malını haksız yollarla yemek, rüşvet alıp vermek, namahreme şehvetle bakmak, sihir yapmak, ölü hayvan eti yemek, başkasının evine izinsiz girmek, haram olan hayvan etlerini yemek, akan kanı yemek.
b) Bedenen Emredilen Salih Amellerinden Bazıları:
Namaz, zekât, oruç, hac, Kâbe’yi tavaf, Kur’ân ahkâmını uygulamak, Allah yolunda savaş, insan haklarına dikkat etmek vs...