Velî olan Allah (c.c.), kullarına Kur’ân-ı Kerîmî indirerek dostluk etmiştir. Velî olan kullar da Allah’a, Allah’ın indirdiği kitaba göre iman edip ameller yaparak dostluklarını ortaya koyarlar.
Velî hem dost olan hem dost olunan manasındadır. Bu manada kula da Allah Teâlâ’ya da velî denir. Velîlik kula nispet edilince “Allah’a itaatle dostluk eden” manasındadır. Allah’a nispet edilince ise Allah’ın kula ikramla dostluk etmesi demektir.
Kul; Allah’ın ilmi, takdiri, iradesi, kazasıyla, dostluğa ve devamına muvaffak kılmasıyla velî olmaktadır.
Allah’ın kula velîliği yani en önemli dostluğu, Kur’ân’ı indirmiş olmasıdır. Allah’ın kullara en büyük iyiliği ve ikramı, lazım olan her şeyi açıklayan Kitabı/Kur’ân’ı indirmesidir. Kulun da Allah’a veliliği/dostluğu Kur’ân’a göre iman edip Kur’ân’a göre amel etmesidir.
Kur’ân’a göre iman edip amel edene sâlih mümin denir. Allah da sâlih mümin olan kişiye velîlik/dostluk eder, sahip çıkar.
Allah Teâlâ, dostuna sahip çıkarsa, ikram eder. Allah’ın en büyük ikramı, dostunun imanını koruması, hatalarını kula göstermesi, tövbeye muvaffak kılması, tevfîkını refîk etmesi, sâlih ameller işlemesini ilham edip sâlih ameller işlemeye muvaffak kılmasıdır.
Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“Muhakkak Benim velîm/dostum, Kitab’ı (Kur’ân’ı) indiren Allah’tır. O (Allah), sâlihlere velîlik eder (dostluk edip sahip çıkar).”
(A’râf sûresi 7/196)
Allah, en büyük ikramı olan imana vesile olan Kur’ân-ı Kerîm’in kıymetini bilip hayatını Kur’ân’a göre düzenlemeye bizi muvaffak kılsın, bizi sâlihlerden kılsın ve bize sahip çıkma lütfunu ihsan eylesin! Allah’ı, daima tekbîr ve ta’zîm etmeyi nasip buyursun.
Her günlük namazların peşine; tenzihi ifade eden “sübhânallâh”ı, tevhidi ifade eden “elhamdülillâh”ı, ta’zîmi ve yegâne büyük manasını ifade eden “Allâhu ekber”i gafletsiz ve şuurla demeye muvaffak kılsın Rabbimiz bizi!