Sünnet-i Seniyyeye Uymanın Önemi:
“Hem söz hem fiil yönünden sünneti nefsine âmir kılan, hikmet incileri söyler; söz ve fiil cihetinden hevâ ve hevesi kendine âmir kılan, bid’at olan şeyleri konuşur. Zira Allah Teâlâ âyet-i kerîmede: “Eğer siz O’na (Peygamber’e) itaat eder (yüklenilen görevinizi yapar) iseniz hidâyete (doğru yola) erersiniz (Hakka ulaşırsınız).” (Nûr sûresi (24/54) buyurmuştur.
Ebû Osman Hîrî (298)
Mahrumiyet Sebepleri:
“Şekâvet ve bedbahtlık üç şeydir:
İlim nasîb olur, fakat amelden mahrum kalınır. Amel nasîb olur, fakat ihlâstan mahrum kalınır. Sâlih insanların sohbetinde bulunmak nasîb olur, fakat onlara hürmet etmekten mahrum kalınır.”
Muhammed b. Fazl (329)
İslâm’ın Mahvolmasının Sebepleri:
“Şu dört insan yüzünden İslâm mahvolmuştur: İlmi ile amel etmeyenler, bilmedikleri şeyle amel edenler, bilmediklerini öğrenmeyenler, halkı öğrenmekten menedenler.”
Muhammed b. Fazl
Yapmacık Hareketlerden Sakınmanın Önemi:
“Allah Teâlâ’nın huzuruna zerre kadar yapmacık hareket ile çıkmaktan ise, bütün günahları sırtımda taşıyarak çıkmayı tercih ederim.”
Yusuf b. Hüseyin (304)
Ruhsatla Değil Takva ile Amel:
“(Kemale ermek isteyen) bir müridin ruhsatla meşgul olduğunu görürsen bil ki artık ondan hayır gelmez.”
Yusuf b. Hüseyin (304)
Halka Gereken Aczini ve Fakrını İdrak ve İtiraf:
“Halkın vasfı; apaçık bir zaaf ve acz, buna rağmen uzun bir iddia ve dava.”
Hakîm Tirmizî
Sûfilerin Alâmeti Birbirleriyle İhtilaf İçinde Olmamaları:
“Sûfilerle uzun uzadıya sohbet ettiğim halde aramızda hiç ihtilaf çıkmadı. Çünkü onlarla bulunurken nefsimin aleyhinde olurdum.”
Ebû Saîd Harraz (277)
Hakka Saygının Alâmeti Halka Saygılı olması:
“Mü’minlerin hakkına tazim ve saygı, Allah Teâlâ’nın hakkına saygı ve saygının eseridir. Kul hakîkî takva mertebesine bununla ulaşır.”
İbn-i Mesrûk (298)
Şehvetin, Şeytanın Yuları Olduğu:
“Şehvet, şeytanın yularıdır. Bu yuları şeytana kaptıran ona kul olur.”
Ebû Bekir Kettânî (322)
Kalbine Allah Korkusu Yerleşenin Dilinde Ancak Lüzumlu Şeyler Bulunur:
“Takva (Allah korkusu ve saygısı) bir kalpte yerleşirse, o kimsenin dili ancak lüzumlu olan şeyleri söyler.”
Ebû Ali b. Kâtib (340)
“Din kardeşini sırf Allah için sevdiğin zaman, onun dünya ile ilgisini azaltmasını sağla!”
Ebû Bekir b. Tâhir (330)