Öğüt hakkında Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır:
“Benim tehdidimden korkanlara sen Kur’ân ile öğüt ver!” (Kaf 50/45).
“Öğüt ver; muhakkak öğüt mü’minlere fayda verir.” (Zâriyât 51/55).
Öğütün faydalı olmasına ve faydalı öğüt verilmesine dikkat etmek gerekir. Onun için olsa gerektir ki Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“Onun için anlat ve öğüt ver; öğüt fayda verirse. Allah’tan korkan öğüt alacaktır.” (A’lâ 87/9-10).
Cerîr b. Abdullah (r.a.) şöyle demiştir:
“Rasûlullah'a (s.a.s.) namazı tam olarak kılmak, zekâtı hakkıyla vermek ve her Müslümana nasihat etmek üzere biat ettim.” (Buhârî, Îmân, 42, Mevâkît, 3, Zekât, 2; Müslim, Îmân, 97-98; Nesâî, Bey’at, 6-17).
“Müslümanın Müslüman üzerindeki hakkı altıdır: Karşılaştığın zaman selâm ver, seni davet ederse git, senden nasihat isterse nasihat et, hapşırıp Allah’a hamdederse yerhamükellâh de, hastalanınca onu ziyaret et, öldüğü zaman cenazesinin ardından git!” (Müslim, Selâm, 5).
“Öğüt dinlemeyen, azar işitme isteklisidir.” Şeyh Sadi-i Şirâzî
Önce kendimize nasihat edeceğiz sonra insanlara. Zira kendisini değiştirmeyenin başkasını değiştirmesi düşünülmez. Tesiri olmaz. “Ele verir talkını kendi yutar salkımı” durumuna düşmüş olur.