3. Daima seven ve sevindiren kimsedir.
Sevenler sevilirler. Seven, sevdiğini hissettirmelidir; iyilik yaparak, insan yerine koyarak, ilgilenerek, tenkit yerine nasihat ederek, takılmayarak ve faydalı olarak...
Sevindireni Allah sevindirir.
İlimle, imkânla, tebessümle, ihsânla, infakla sevindirmek...
“İnsanlarla uğraşırken mantıklı canlılarla değil, duygulu kimselerle uğraştığını unutma. Herkesin kendine göre inancı ve haysiyeti vardır. Başkalarını tenkit edeceğine anlamaya çalış.”
Lowell Thomas
“Sesini değil, sözünü yükselt; çiçekleri büyüten gök gürültüsü değil, yağmurlardır.”
Mevlana
4. Değer veren ve tevazu sahibi olan, Hakka tâbi ve halka metbû’ olup hata ettiği zaman hatasını kabul eden kimsedir.
Değer veren değer görür. Zira insanların yanındaki değerini görmek isteyen, insanların kendisi yanındaki değerine bakmalıdır.
Müslüman kişi değer kazandığı zaman şahsında İslâm değer kazanmış olacaktır, dolayısıyla da tebliğde başarı sağlanır.
“Bir kimsede kibir varsa onun kibirli hali, söz söylerken soğan gibi kokar.”
Mevlana
“Bilgi büyük adamı alçakgönüllü yapar, normal adamı şaşırtır, küçük adamı kibirlendirir.”
Molla Câmî
Hakkı bilmek, imanı; iman ise Hakk’a tabi olmayı gerektirir. Hakk’a tabi olanı Hak sever, sevindirir ve sevdirir; sevdirince halkı, Hakk’a tabi olana tabi kılar.
“İnsanlar yanlış yapabilirler, yalnız büyük insanlar yanlışlarını anlarlar.”
F. V. Kotsebue