Dostlarla sohbet, günah olmamak şartıyla onlara daima müjdeler vermek ve güler yüz göstermek esasına istinad eder.
Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.s.), “Arkadaşlık edip istifade edeceğimiz kimselerin en hayırlısı kimdir?” sorusuna şöyle cevap vermiştir:
“Sizin (arkadaşlık edip istifade edeceğinizin) en hayırlısı; kendisini görmek size Allah’ı hatırlatan, konuşması ilminizi artıran ve ameli sizi âhirete teşvik eden kimsedir.”
(Münâvî, Feyzu’l-Kadîr, III, 468.)
Dostluğa işte bu özelliklere sahip kişiler layıktır.
7. Cahillerle Dostluk ve Birliktelik
Cahillerle sohbet, onlar için dua etmek ve kendilerine karşı merhametli olmak suretiyle olur. Onları insan yerine koyup ilgilenmek, onlara faydalı olmak, hem hâl ile hem de dil ile gerektiğinde nasihat etmektir.
8. Anne-Baba ile Dostluk ve Birliktelik
Saygı, şefkat, yardım ve dua isteme konumunda olmaktır.
Şu iki âyet-i kerîmede Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine "of!" bile deme, onları azarlama, ikisine de güzel söz söyle. Onları esirgeyerek alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: "Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, simdi de Sen onlara (öyle) rahmet et!" diyerek dua et.”
(İsrâ sûresi 17/22-23)